Vlees en vis zijn verschillende voedselgroepen, maar ze hebben iets gemeen. Beide zijn bronnen van eiwitten, een voedingsstof die belangrijk is voor onze spiergezondheid. De eiwitten in vlees en vis zijn van hoge biologische waarde, wat betekent dat ze alle essentiële aminozuren bevatten die nodig zijn om onze lichaamsfuncties in de juiste verhouding te ondersteunen. Naast eiwitten leveren deze groepen verschillende hoeveelheden andere belangrijke voedingsstoffen zoals vitamines en mineralen.
Vlees is een bron van groep B-vitamines en verschillende mineralen zoals ijzer of magnesium. Groep B vitamines leveren energie voor ons lichaam en hersenen. Vleesijzer is "ijzer met hoge beschikbaarheid", wat betekent dat het een hogere absorptie- en gebruikssnelheid heeft dan plantaardige bronnen van ijzer voor normale lichaamsfuncties. Het eten van 3 wekelijkse porties vlees, het kiezen van magere stukken, wordt aanbevolen. De consumptie van rood en verwerkt vlees wordt best gematigd, één keer of minder per week.
Vis is een bron van vitamine D en mineralen zoals fosfor en jodium. Vetrijke vis is rijk aan meervoudig onverzadigde vetzuren Omega3 die het "slechte" cholesterol (LDL) verlagen – door het verlagen van triglycerideniveaus en voorgaande stoffen die een belangrijke preventieve rol spelen bij hart- en vaatziekten. Vitamine D is belangrijk voor een correcte calciumfixatie in botten en fosfor helpt om gezonde tanden te behouden. Visconsumptie is vooral belangrijk voor zwangere mensen en mensen die borstvoeding geven en tijdens perioden van groei zoals de kindertijd. Het eten van 3 tot 4 wekelijkse porties vis wordt aanbevolen. Schaaldieren zijn ook hoogwaardige eiwitbronnen, laag in natrium, calorieën en verzadigde vetten. Schelpdieren bevatten ook meervoudig onverzadigde vetzuren Omega3 en zijn uitstekende bronnen van vitamines (B1, B12) en mineralen zoals fosfor, kalium, ijzer, jodium, fluor en zink.
Kies voor verse en kwaliteitsproducten
Wit vlees (kip en kalkoen) heeft minder verzadigd vet dan rood vlees (rundvlees, varkensvlees, lamsvlees).
Kies magere stukken vlees en gevogelte en vermijd de huid om het vetgehalte te verminderen.
Als u kiest voor voorverpakt vlees, controleer dan het voedingsetiket om te zien hoeveel vet het bevat. Vergelijk vergelijkbare producten en kies de beste.
Snijd zoveel mogelijk vet af voor het koken van vlees en giet het gesmolten vet af na het koken.
Vermijd frituren, om het vetgehalte te verminderen. Gebruik gezondere kookmethoden: bakken, braden, stoven, braden of roerbakken.
Koel bouillons na het koken van vlees, het zal gemakkelijk het verharde vet afromen. Die bouillons kunnen worden toegevoegd aan stoofschotels, soepen of sauzen.
Verminder de consumptie van verwerkt rood vlees zoals spek, ham, salami, worstjes, hotdogs, enz. Ze zijn over het algemeen rijk aan vet en zout.
Als je niet van vis- of zeevruchtenproducten houdt, maak ze dan smakelijker door een smaakvolle saus toe te voegen of ze te marineren.
Kinderen en zwangere vrouwen moeten het eten van haai, marlijn of zwaardvis vermijden en de tonijnconsumptie verminderen. Ze bevatten hoge niveaus van kwik die schadelijk kunnen zijn.