Ik zou denken dat mijn dagboek hetzelfde doel dient als wandelen.
Het zijn allemaal fysische manieren om een mentaal landschap op te ruimen.
Familiedag vandaag met konijn op Grootmoeders wijze met verse appelmoes en aardappelen. De herfst is in het land én het smaakt. Binnen twee weken doen we alles nog eens over met een wildmenu en zeetongen voor diegenen die geen wild lusten. Het BBQ seizoen is voorbij en het gastronomisch seizoen bij uitstek is er. Vandaag ook Goos ingeschreven voor de hondenschool. Morgenvroeg is zijn eerste les of mijn eerste les, perceptie snijdt meestal langs meerdere zijden. Zijn eerste wandeling aan ons kapelletje zit er ook op, juist met een trouw. Toffe sfeer en véél wandelaars (met hond) die stonden te kijken. Voltreffer voor Goos, hij kon met zijn plezier geen blijf. Voor de rest van de avond: Netflix en zombies en zelfgebakken vanillewafeltjes met chocomelk.
Deze ochtend met Goos op stap geweest om wat drink en eetbakjes anti-slip want hij gaat ermee op reis als hij aan het eten is. Ook in Wetteren naar Top Dog geweest en ik moet zeggen dat het daar het walhalla is voor honden. Nu zijn smaak uittesten : vlees, vis en wild mee. Curieus of het ook een viseter zal worden. Deze namiddag een paar opnames bekeken van het seminarie van verleden weekend : De grondslag van ons recht en De oorzaak van angst. Nu ik erop terug kijk, zie ik pas wat een hoeveelheid materiaal ons gegeven is. Het zal weken duren om dit te kunnen plaatsen en waarschijnlijk nog véél langer om het in de praktijk te kunnen brengen. Van een wake-up call gesproken. Het blijft nazinderen.
Ik heb het dagboek een tijdje niet ingevuld door het seminarie weekend en de bedenktijd nadien. De laatste dagen ben ik - zachtjes uitgedrukt - op mijn plaats aan het komen van alle informatie die ons overspoeld heeft. Dit heeft een enorme impact op hoe ik de wereld zag tot voor het seminarie. Er is een nieuwe wereld opengegaan, ééntje waar ik mijn weg terug moet in zoeken. Niet dat ik het licht gezien heb, maar dat ik besef dat een zoektocht een zeker continuïteit vervat die je pas achteraf duidelijk ziet. Al die toevalligheden van het afgelopen jaar, zijn in dit weekend stuk voor stuk aan het licht gekomen. Het gevoel en de rede liggen dikwijls met elkaar overhoop. Ook al weet je in je diepste binnenste bepaalde zaken, je bewustzijn laat ze niet doorsijpelen totdat je met een schok ervan bewust wordt. Dat is mij dit weekend verschillende keren overkomen. Ik ben doodmoe terug gekomen van dat weekend en de moeheid is er nog altijd. Niet normaal voor mij, dat wil toch zeggen dat het héél diep gegaan is. Zo dankbaar dat ik in deze beweging aanwezig mag zijn. Ik sta in mijn recht. Dat is nooit zo diep doorgedrongen. En wat mijn nieuwe hond betreft, we zijn reeds de beste vrienden. Ook dat voelt zo goed aan.
Alles klaar voor het weekend en het mandje mee voor Goos. Want zondag komt hij naar huis, mag hij uit het nest. We zijn ermee weg. Zondag volgende update ...
Al mijn voorbereidingen zijn getroffen voor het verlengde weekend te Utrecht. Ik kijk al maanden uit naar onze herfstmeeting. Het wordt hoofdzakelijk een niet-beleggersmeeting, dat stuk hebben we verleden week gehad. De nadruk wordt nu volledig gelegd op het Holistische leven. Het omgaan met alles wat er tegenwoordig op ons afkomt en dat is héél wat. De vaccinaties én alle zogezegde virussen, de teloorgang van onze cultuur, de religieuze afbraken en vooral hoe je mentaal voor te bereiden op de toekomst om er sterk te staan.
Drukke dag achter de rug op het werk met het vastleggen van alle workshops die ik in het najaar online, in Brussel en Lyon moet geven. Het ziet er goed uit. Deze avond een Argentijnse BBQ samengesteld voor een Argentijnse vriendin die weldra definitief in Europa komt wonen. Hoe meer ik mij verdiepte in het Argentijns eten, hoe meer ik er mij toch van bewust werd, welke smakelijke keuken het ook wel is. Die BBQ wordt een hit, zeker weten ! De recepten komen online.
Vandaag nog eens een dag in Brussel op het werk geweest. Ook een vergadering met Arval meegemaakt over de transitie naar het elektrisch rijden en dus de installatie van een laadpaal thuis. Gelukkig heb ik alle kabels al voorzien naar de juiste plaats. Enkel de laadpaal dient nog geplaatst te worden. Dat zit dus goed voor de toekomst. Juist de reeks "De toekomst van het Christendom" bekeken. Het stemt tot nadenken. Het woordje "Kerk" is in die vier uur uiteenzetting geen enkele keer gevallen. Wel de ene paradox na het andere. Het is een absolute aanraden, deze komt ook online bij media.