Met geld kun je een mooie hond kopen, maar alleen liefde kan hem met zijn staart laten kwispelen.
Dit ras is niet spiritueel
De staffordshire-bulterriër is een middelgroot, kortharig hondenras, dat oorspronkelijk gefokt werd voor het stieren- en berengevecht. Honden die zich in het hondengevecht bewezen hadden werden met elkaar gekruist. Uiteindelijk ontstond zo de huidige staffordshire-bulterriër. Na het verbod op honden- en stierengevechten (1835) is de bulterriër tot een gewaardeerde metgezel uitgegroeid, zijn bloederig verleden heeft hij achter zich gelaten. De hond wordt vaak omschreven als 'een grote hond in een kleine verpakking'. De staffordshire-bulterriër dient niet te worden verward met de Amerikaanse staffordshireterriër ("amstaff"), of de Amerikaanse pitbullterriër: deze zijn op geheel andere wijze gefokt. Als de vergelijking met deze andere terriërs dan toch gemaakt wordt, dan is de staffordshire-bulterriër in elk geval de kleinste van deze drie. Hij is ontstaan uit een kruising tussen een Old English bulldog en een terriërsoort. De hond werd in 1935 door de Engelse Kennel Club (KC) als apart ras erkend en in 1974 door de Amerikaanse Kennel Club (AKC). Het ras wordt verder door de Australian National Kennel Council (ANKC), de Canadian Kennel Club (CKC), de Kennel Union of Southern Africa KUSA, de New Zealand Kennel Club (NZKC) en de United Kennel Club (UKC) erkend.
De staffordshire-bulterriër is een moedige, vastberaden en intelligente hond. De hond heeft behoefte aan duidelijkheid en is dan redelijk tot goed gehoorzaam. Een staffordshire-bulterriër is energiek, speels, leergierig, trouw en heeft soms iets van een onstuimige losbol. De hond is territoriaal, opmerkzaam en waaks.
In zijn contacten met andere honden kan de staffordshire-bulterriër soms als eenling optreden: deze verlopen voor sommige dieren op volwassen leeftijd niet vlekkeloos. Twee staffordshire-bulterriër reuen kunnen dominant gedrag ten opzichte van elkaar vertonen. Andere huisdieren zijn, mits de staffordshire-bulterriër vanaf jonge leeftijd hier aan gewend is, meestal geen probleem.
Bron: www.wikipedia.org