Met geld kun je een mooie hond kopen, maar alleen liefde kan hem met zijn staart laten kwispelen.
Dit ras is niet spiritueel
De Noorse lundehond (betekent Noorse papegaaiduikerhond) of Lundehund is een hond die van nature voorkomt op de Lofoten, een ruige eilandengroep nabij Noorwegen. Daar werden ze ingezet voor de jacht op papegaaiduikers. Ten gevolge hiervan ontwikkelden ze uiterst speciale anatomische kenmerken. Sinds de jacht op de papegaaiduiker verboden is, is de Noorse lundehund een bedreigd ras geworden.
Tegenwoordig worden Noorse lundehonden vrijwel uitsluitend als gezelschapshonden gehouden, maar oorspronkelijk dienden ze om papegaaiduikers mee te vangen. Daarvoor moesten de honden op steile, glibberige rotswanden klauteren en door nauwe spleten kruipen en daarvoor zijn onder meer hun poten, ruggengraat en oren aangepast (zie verder). Ooit was een Noorse lundehond meer waard dan een melkkoe. Ze werden al zeker in 1600 gebruikt voor de jacht op de papegaaiduiker.
Vanwege het verbod op de papegaaiduikerjacht zijn deze honden niet meer nodig voor dat doeleinde en waren er rond 1945 nog maar 6 van over. Omdat het toch om een uniek ras gaat, hebben liefhebbers ingegrepen en zijn ze de honden weer gaan fokken, deze keer niet als jachthond, maar als gezelschapshond en ondertussen is hun aantal weer gestegen tot een 2000-tal. In Nederland is het getal van zes honden in het jaar 2000, gestegen tot bijna zeventig in 2010.
Bron: www.wikipedia.org