Met geld kun je een mooie hond kopen, maar alleen liefde kan hem met zijn staart laten kwispelen.
Dit ras is niet spiritueel
De Mexicaanse naakthond is een hondenras met als belangrijkste kenmerk haarloosheid. Het is de nationale hond van Mexico, waar het ook zijn oorsprong vond.
In eigen land heet het ras "Xoloitzcuintle". Het woord is afgeleid van twee Azteekse woorden; Xolotl (God van de onderwereld) en Itzquintle (Hond). Zodoende betekent het woord dus "Hond van Xolotl". Het woord wordt uitgesproken als Sjolo-its-kwintle. Andere schrijfwijzen zijn "Xoloitzquintle" of Xoloitzcuintli". Andere namen zijn Tepeizeuintli, Xolo of gewoon Itzcuintle.
In Mexico heeft dit ras al een eeuwenoude achtergrond. Er zijn in opgravingen van de precolumbiaanse culturen resten van deze honden gevonden, die teruggaan tot voor onze jaartelling. Beroemd zijn de zogenaamde dansende honden van Colima.
De officiële standaard is in 1999 tot stand gekomen.
De Mexicaanse naakthond heeft harmonieuze proporties, met een brede borst en lange poten. De verhouding lengte-hoogte hoort 10:9 te zijn. De naaktheid is het meest in het oog springende kenmerk, lichte stugge beharing is echter toegestaan op de kop, voeten en staart. Met de genetische aanleg voor naaktheid komt ook een haast altijd onvolledig gebit. Wat dan ook is toegestaan.
Het ras komt in 3 maten voor: klein (25-40 cm), middel (40-50 cm) en groot (50-60 cm). De huidkleur kan verschillen van zwart, olifantgrijs tot brons en wit. Ook komt een vlekkenpatroon regelmatig voor. Albinisme is niet toegestaan.
In de omgang is de hond een kalme, stille hond, vrolijk en attent, alert. Waakzaam tegenover vreemden en een goede waakhond. Het is een uitstekende huishond.
Vanwege zijn geschiedenis die ver teruggaat in de tijd valt het ras onder de oertypen. Zijn gedrag en karakter is ook nog erg natuurlijk waardoor hij liefst een baas heeft met kennis van de hondentaal. Het is een zachtaardige hond, maar geen slaafse. Zijn liefde moet je verdienen.
De Mexicaanse naakthond kent geen andere structurele gezondheidsproblemen. Incidenteel komen epilepsie en huidziektes voor.
Een raar fenomeen is de zogenaamde "hanging tongue". Sommige honden kunnen hun tong niet meer in hun mond houden en laten hem dan aan de zijkant uit de mond hangen. Een deel van de fokkers wijt dit aan het gebrek aan tanden. Een ander deel denkt dat het een neurologisch probleem is.
Bron: www.wikipedia.org